Achtergrond voor patiënten

Juist in de huisartsenpraktijk is het van groot belang om ziekte van de kransslagaders (‘slagaderziekte’) vroeg te herkennen. Dan kan een patiënt tijdig behandeld worden, voordat ernstige uitingen zoals een hartinfarct optreden. Aan de andere kant is het belangrijk dat een patiënt zonder slagaderziekte gerustgesteld kan worden, zodat de huisarts op zoek kan gaan naar een andere oorzaak van de klachten.

Het is voor een huisarts moeilijk om slagaderziekte aan te tonen of uit te sluiten alleen op basis van klachten (of risicoprofiel). Daarom wordt vaak een aanvullende test uitgevoerd. In uw huisartsregio worden twee vormen van beleid bij patiënten met pijn op de borst toegepast. In het standaard beleid vindt er een verwijzing plaats naar de cardioloog, dit is volgens de nieuwe richtlijn van het Nederlandse Huisartsen Genootschap (NHG). In het andere beleid krijgt de huisarts toegang tot een geavanceerde beeldvormende test, waarbij huisartsen tot nu toe nog geen toegang tot hebben, namelijk de CT (computertomografie) kalkscore test.

In uw huisartsenregio worden twee vormen van beleid toegepast bij patiënten met pijn op de borst, namelijk het aanvragen van de CT-kalkscoretest en het standaard beleid (verwijzing naar de cardioloog). In het CONCRETE onderzoek zal een deel van de huisartsen die deelnemen aan het onderzoek, direct toegang tot de CT-kalkscore test krijgen. De CT-kalkscore kan slagaderziekte al in een vroeg stadium aantonen, waardoor vroege behandeling nodig is. Een belangrijk deel van patiënten heeft een normale CT-kalkscore test, waarbij slagaderziekte veilig uitgesloten kan worden. Op basis van de uitslag van de test kan uw huisarts beoordelen of alsnog verwijzing naar de cardioloog nodig is.

Door middel van randomisatie wordt in de helft van de huisartsenpraktijken de kalkscoretest bij de patiënten aangevraagd, en in de andere helft van de huisartsenpraktijken zal het huidige beleid gehanteerd blijven. Randomisatie is een techniek waarmee proefpersonen op basis van toeval (loting) worden toegewezen aan een van de groepen van wetenschappelijk onderzoek. Dit wordt gedaan om ervoor te zorgen dat er een vergelijkbare verdeling van praktijkkenmerken plaatsvindt, waardoor de onderzoeksgroepen beter met elkaar kunnen worden vergeleken. Welk beleid bij u aangevraagd wordt hangt af van de huisartsenpraktijk waar u deel van uitmaakt en welk beleid deze praktijk toegewezen heeft gekregen via de randomisatie.